ARCHIWUM: ROK 2022/2023

Dr Andrzej Leniart - jest adiunktem w Katedrze Chemii Nieorganicznej i Analitycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Studia magisterskie ukończył na wydziale Fizyki i Chemii UŁ w 1999 roku. Za pracę magisterską prezentowaną na II Sesji Posterowej Prac Dyplomowych Łódzkiego Środowiska Chemicznego otrzymał Główną Nagroda J.M. Rektora Politechniki Łódzkiej oraz w 2000 roku wyróżnienie Polskiego Towarzystwa Chemicznego w Konkursie im. Prof. Janikowej na Najlepszą Pracę Magisterską. W roku 2005 uzyskał stopień doktora nauk chemicznych. Jego zainteresowania badawcze obejmują wytwarzanie nowych materiałów elektrodowych do zastosowań analitycznych, modyfikacje powierzchni materiałów: wytwarzanie elektrolityczne powłok metalicznych jedno i wieloskładnikowych, wytwarzanie cienkich warstw tlenkowych poprzez anodyzację, badania właściwości korozyjnych materiałów metalicznych oraz badania właściwości powierzchni technikami skaningowej mikroskopii tunelowej (STM) oraz mikroskopii sił atomowych (AFM). Prowadzi zajęcia z analizy instrumentalnej, elektrochemii, wybranych technik separacyjnych, z technologii informacyjnej i statystyki. Sprawuje opiekę nad pracami licencjackimi i magisterskimi. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Chemicznego i International Society of Electrochemistry.  

Dr Paweł Urbaniak - starszy wykładowca w Katedrze Chemii Nieorganicznej i Analitycznej. Jest opiekunem Studenckiego Koła Naukowego Chemików UŁ, a także sekretarzem Komitetu Okręgowego Olimpiady Chemicznej w Łodzi. Jego działalność dydaktyczna na uczelni to prowadzenie wykładów i laboratoriów z chemii nieorganicznej. Uczestniczy w popularyzacji nauki. Współpracuje z wieloma szkołami w Łodzi i w regionie łódzkim - prowadzi pokazy oraz zajęcia warsztatowe z chemii. Obszar działalności naukowej obejmuje szeroko pojętą chemię związków kompleksowych. Zajmuje się badaniem procesów powstawania połączeń kompleksowych pomiędzy jonami metali lub cząsteczkami organicznymi a makrocząsteczkami zarówno rozpuszczonymi jak i unieruchomionymi (immobilizowanymi) na powierzchniach metalicznych. W jego kręgu zainteresowań znajdują się też badania nad równowagami w roztworach polimerów oraz w innych niż woda rozpuszczalnikach.  

Prof. dr hab. Grzegorz Mlostoń ukończył studia chemiczne na Uniwersytecie Łódzkim w roku 1974 i następnie, pod opieką prof. Romualda Bartnika, przygotował rozprawę doktorską zatytułowaną ‘Reakcje fenylometylenu z iminami’. Stopień doktora uzyskał w roku 1981 i następnie, w latach 1983-1998 odbył kilka staży podoktorskich za granicą. Pracował w zespołach znanych naukowców, takich jak: laureat Nagrody Nobla George A. Olah (Los Angeles), Rolf Huisgen (Monachium), Hans-Ulrich-Reissig (Berlin), Heinz Heimgartner (Zurich), Guenther Maier (Giessen) i wielu innych. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w roku 1991, a tytuł Profesora w roku 1998 i od tego czasu pracuje w Uniwersytecie Łódzkim na stanowisku profesora zwyczajnego.

W latach 1993-1996 pełnił funkcje Prodziekana Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii, a później, w kadencji 2012-2016 był Dziekanem Wydziału Chemii. Jest laureatem wielu odznaczeń naukowych, takich jak: Liebig Lecturship (German Chemical Society), Medal im. S. Kostaneckiego (Polskie Towarzystwo Chemiczne), Medal J. Śniadeckiego (Polskie Towarzystwo Chemiczne), Medal Eureka Łódzkiego Towarzystwa Naukowego. Za osiągnięcia naukowe był wielokrotnie nagradzany Nagrodami Ministra oraz JM Rektora UŁ. 

Jego zainteresowania naukowe skupione są na rozwoju metod nowoczesnej syntezy organicznej, chemii związków heteroatomowych, w tym szczególnie związków siarkoorganicznych, chemii związków fluoroorganicznych, reaktywnych związkach przejściowych, mechanizmach reakcji organicznych, chiralności związków organicznych i syntezie asymetrycznej. etc. 

W roku 2011 utworzył Akademię Ciekawej Chemii i przez kilka kolejnych lat kierował jej działalnością. 

Dr Zbigniew Malinowski jest adiunktem na Wydziale Chemii Uniwersytetu Łódzkiego, pracuje w Katedrze Chemii Organicznej. Studia chemiczne ukończył na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii UŁ. W roku 2003 obronił pracę doktorską w dziedzinie chemii organicznej. Zainteresowania badawcze obejmują syntezę i modyfikacje związków heterocyklicznych o potencjalnej aktywności przeciwnowotworowej, przeciwzapalnej oraz przeciwbólowej, z wykorzystaniem reakcji kierowanego metalowania, a także reakcji katalizowanych związkami palladu, miedzi.  

Prof. dr hab. Marcin Palusiak jest absolwentem łódzkiego Technikum Chemicznego. W roku 2001 ukończył studia chemiczne na Wydziale Chemii i Fizyki Uniwersytetu Łódzkiego. W tym samym roku został asystentem w ówczesnej Katedrze Krystalografii (obecnie prowadzonej przez niego Katedrze Chemii Fizycznej). W cztery lata później obronił pracę doktorską w dziedzinie chemii strukturalnej. W 2010 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego w specjalności fizyczna chemia organiczna. Od 2011 profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Łódzkiego. W roku 2018 Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nadał mu tytuł naukowy profesora nauk chemicznych. Odbył staże naukowe w kilku ośrodkach badawczych w kraju i za granicą, m.in. w Uniwersytecie Warszawskim, Instytucie Chemii Obliczeniowej w Gironie, Uniwersytecie w Ratyzbonie oraz Uniwersytecie w Amsterdamie (VU). Jego zainteresowania naukowe skupiają się wokół tematyki związanej z naturą wiązania chemicznego, słabymi oddziaływaniami wewnątrz i międzycząsteczkowymi, analizą topologiczną rozkładu gęstości elektronowej, efektami π-elektronowymi oraz aromatycznością. W swoich badaniach stosuje metody obliczeniowe bazujące na teorii kwantowo-chemicznej oraz techniki dyfrakcji promieniowania rentgenowskiego w kryształach związków organicznych i metaloorganicznych. Jest autorem lub współautorem ponad 100 publikacji naukowych opublikowanych w pismach o zasięgu międzynarodowym oraz licznych wystąpień konferencyjnych w kraju i za granicą.

Prof. dr hab. inż. Piotr Kaszyński pracuje w Katedrze Chemii Organicznej i Stosowanej na Wydziale Chemii UŁ. Kieruje również Grupą Badawczą Materiałów Organicznych w Centrum Badań Molekularnych i Makromolekularnych Polskiej Akademii Nauk w Łodzi i na Wydziale Chemii w Middle Tennessee State University, USA. Obszar zainteresowań to projektowanie, synteza i badanie molekularnych materiałów organicznych, takich jak pochodne stabilnych rodników i klatek boranowych, o potencjalnym zastosowaniu w wyświetlaczach ciekłokrystalicznych, bateriach jonowych i ogniwach fotowoltaicznych.

Prof. dr hab. Małgorzata Jóźwiak studia chemiczne ukończyła na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Łódzkiego. Pracę doktorską obroniła na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. W 2005 roku uzyskała stopień doktora habilitowanego na Wydziale Fizyki i Chemii Uniwersytetu Łódzkiego. Zaś w 2014 r otrzymała tytuł profesora nauk chemicznych. Od 2017 roku zatrudniona jest na stanowisku profesora zwyczajnego. Pracuje w Katedrze Chemii Fizycznej i jest kierownikiem Zakładu Chemii Fizycznej Makromolekuł. Zajmuje się badaniem właściwości fizyko-chemicznych mieszanych wodno-organicznych rozpuszczalników (w szczególności właściwości hydrofilowo-hydrofobowych) oraz organiczno-organicznych mieszanin jak również roztworów substancji rozpuszczonych w tych mieszanych rozpuszczalnikach. Poza tym prowadziła badania procesu tworzenia kompleksów eterów koronowych i ich analogów z kationami metali w mieszanych wodno-organicznych rozpuszczalnikach. Odbyła szereg staży naukowych we Włoszech.